Image by Dana Tanasa
We humans have a distinctive relationship with food, as throughout history we have cultivated an emotional and cultural bond with it, going beyond the basic need to nourish our bodies. For me, the way I choose to consume food it’s an opportunity to practice gratitude and also to be mindful. I also have an emotional connection to food as my strongest childhood memories are those in which we gathered around the table, at my grandmother, over 20 people, uncles, aunts and cousins, and we shared the same cooked food, on the hob, to which I had contributed, little by little, with all those present.
On a personal level, I have seen how the way we choose to feed ourselves - from the purchase of products to their preparation and consumption - shapes the way we live, the people we surround ourselves with, as well as our concerns and beliefs. On top of that, all these habits have a major impact on nature and the world, which makes food have multiple implications in human life. But I also realized that, beyond the small or big choices we make every day, for a transformation to take place at a deep and lasting level, it takes a rethinking of the whole system of food production and sale, or perhaps a return to the simple principles of the past.
Unfortunately, we see that the way the food industry works today is one of the important factors in climate change as well as affecting biodiversity. Monocultures, in particular, rely on increasing amounts of synthetic fertilizers, pesticides, fossil fuels, freshwater and other finite resources, aspects that damage ecosystems and affect human health.
In recent years, the world has produced enough food to feed 10 billion people with an agricultural footprint of 5.5 billion hectares. With a current population of 8 billion, only three-quarters of us get adequate nutrition while one billion people live in chronic hunger and another billion suffer from obesity. In the 1960s, when petrochemical companies introduced new methods of intensive chemical farming, the industrialization of agriculture was hailed as a green revolution that would rid the world of hunger. Instead, we have industrial-scale monocultures that have reduced the nutritional value of food and land and created a crisis of extinction of many species.
We need to relate differently to how we produce and consume food in order to restore nature and develop thriving communities.
For a substantial transformation, we need to relate differently to how we produce and consume food. An option can come with understanding and appropriation, in as many communities as possible, of a regenerative lifestyle. That means looking beyond sustainability or creating a lifestyle that is attentive to the impact on the environment and that tends to a world that recognizes the interconnectedness of all living things.
This is not a new concept. Indigenous communities around the world have been practicing regenerative lifestyles for centuries, living in harmony with nature and cultivating a deep connection with the earth. With the industrialization and mass production of food, habits related to the natural tracking of things in nature and guiding them have been lost. They have been replaced by the rush for results and efficiency, without taking into consideration the long-term impact on the resources that the earth makes available to us with so much generosity.
Today, more and more, both in rural areas, but especially in urban areas, food has come to be picked mostly from supermarkets, in quantities above the measure of consumption, in packages that are then discarded and without attention to nutritional qualities, but rather to marketing ones. Taking care of all these aspects and trying to make the most conscious food choices possible, as far as possible and without pressure, can be a way to reconnect with food habits that bring us as close as possible to nature.
From the experience of working alongside, perhaps, the most sustainable bistro in Romania, CUIB, we learned that positive food has some attributes that we can all take into account, especially those of us who live in urban areas:
We can choose local food to support small producers and reduce food kilometers.
We can opt, for as much as we can, for vegan food because of the impact that the mass-producing animal industry has on nature.
We can choose slow food, applying principles that encourage careful and patient cooking , in conviviality, next to and for the loved ones.
We can help reduce food waste.
Participating in shared food events or community picnics, donating food instead of throwing it away, practicing urban gardening as well as volunteering for projects that do regenerative food education can be actions that impact positively in every community.
Food has many complex implications in our lives and the way we choose to consume it has multiple effects on our health and nature. Sometimes it can become overwhelming to think about all of these issues but even with small daily choices we can have a positive impact. By embracing simplicity and practicing gratitude, we can make food choices that nourish not only our bodies and mind but also the world around us.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Við mannverur eigum sérkennandi samband við mat, þar sem við höfum í þróað í gegnum mannkynssöguna tilfinningaleg og menningarleg tengsl við hann, sem fer fram úr grunnþörfinni til að næra líkama okkar. Fyrir mig er það hvernig ég vel að neyta matar tækifæri til að upplifa þakklæti og til að stunda núvitund. Ég er líka með tilfinningaleg tengsl við mat þar sem skýrustu minningar mínar úr bernsku eru þær frá því að við vorum öll saman komin við matarborðið heima hjá ömmu minni, yfir 20 manns, frændur, frænkur og frændsystkin og við fengum af sama eldaða matnum, beint af hellunni, sem ég hafði lagt eitthvað í, smátt og smátt, ásamt öllum sem voru viðstaddir.
Á persónulegu stigi, hef ég séð hvernig það hvernig við fæðum okkur- frá kaupum á vörum til undirbúnings þeirra og neyslu – mótar það hvernig við lifum, fólkið sem við umkringjum okkur með, sem og áhyggjuefni okkar og trúr. Í ofanálag, þá hafa allar þessar venjur veruleg áhrif á náttúruna og heiminn, sem þýðir að matur er margþættur áhrifavaldur í lífum fólks. En ég áttaði mig líka á því að umfram smáu eða stóru ákvarðanirnar sem við tökum á hverjum degi, til þess að umbreyting eigi sér stað á djúpu og varanlegu stigi, krefst það endurhugsunar á gjörvöllu fyrirkomulaginu á matarframleiðslu og sölu, eða jafnvel þess að snúa aftur til einföldu lífsreglanna úr fortíðinni.
Því miður sjáum við að það hvernig matvælaiðnaðurinn virkar í dag er einn mikilvægasti þátturinn í loftslagsbreytingum og hann hefur líka gríðarleg áhrif á líffræðilega fjölbreytni. Einhæf ræktun reiðir sérstaklega á sífellt meira magn af gerviáburði, meindýraeyðum, jarðefnaeldsneyti, ferskvatni og öðrum takmörkuðum auðlindum, þáttum sem valda tjóni á vistkerfum og hafa áhrif á heilbrigði mannvera.
Á undanförnum árum hefur heimurinn framleitt nóg af mat til að fæða 10 miljarða fólks með landbúnaðargrunnfleti á stærð við 5,5 miljarða hektara. Þar sem núverandi fólksfjöldi er 8 miljarðar, þá fá aðeins þrír fjórðu af okkur fullnægjandi næringu á meðan einn miljarður fólks býr við sífellt hungur og annar miljarður til viðbótar þjáist af offitu. Á sjöunda áratug síðustu aldar, þegar fyrirtæki sem unnu jarðolíu kynntu til leiks nýjar aðferðir sem notuðust við sterk efnasambönd við búskap, var iðnvæðing landbúnaðar hyllt sem græn bylting sem myndi útrýma hungri í heiminum. Þess í stað höfum við nú óhemjumikið magn af einhæfum ökrum sem hafa dregið úr næringarlegu gildi matar og lands og skapað hættuástand þar sem margar dýrategundir eru í útrýmingarhættu.
Við þurfum að mynda öðruvísi tengsl við það hvernig við framleiðum og neytum matar til þess að endurnýja náttúruna og þróa blómleg samfélög.
Til að sjá talsverða breytingu, þurfum við að hugsa öðruvísi um það hvernig við framleiðum og neytum matar. Með skilningi og fjármögnun, í eins mörgum samfélögum og hægt er má leiða inn nýjan möguleika; endurlífgandi lífsstíl. Það felst í því að stefna handan sjálfbærni eða að skapa lífsstíl sem er umhyggjusamur varðandi áhrif á umhverfið og sem hirðir um heim sem viðurkennir gagnkvæm tengsl allra lifandi hluta.
Þetta er ekki ný hugmynd. Innfædd samfélög víða um heiminn hafa stundað endurlífgandi lífsstíl öldum saman, lifað í takt við náttúruna og ræktað djúpa tengingu við Jörðina. Með iðnvæðingu og fjöldaframleiðslu af mat hafa venjurnar sem tengjast náttúrulegu eftirliti á hlutum í náttúrunni og það að fylgja þeim, glatast. Í stað þeirra er komið æði fyrir árangri og framtaki, án þess að hirða um langvarandi áhrif á auðlindir sem Jörðin veitir okkur aðgang að af svo miklu örlæti.
Í dag, bæði í sveitum en sérstaklega í þéttbýlum, er matur meira og meira valinn í stórmörkuðum, í meira magni en þörf er á að neyta, í umbúðum sem er svo hent og alveg án nokkrar umhugsunar um næringargildi heldur frekar um markaðsetningargildi. Að aðhyllast allar þessar hliðar og að reyna að velja mat af ásetningi, eins og hægt er og án álags, getur verið leið til þess að tengjast á ný matarvenjum sem færa okkur eins nærri náttúrunni og hægt er.
Við það að vinna með því sem er, mögulega, sjálfbærasti matsölustaðurinn í Rúmeníu, CUIB, lærðum við að jákvæður matur hefur eiginleika sem við getum öll tekið með í reikninginn, sérstaklega þau okkar sem búum í þéttbýlum:
Við getum valið svæðisbundinn mat til að styðja litla framleiðendur og draga úr matarflutningi.
Við getum valið, eins oft og við getum, vegan mat vegna áhrifanna sem dýraiðnaðurinn hefur á náttúruna.
Við getum valið hægan mat, og beitt lögmálum sem hvetja vandaða og þolinmóða matseld, í glaðværð, við hlið og í þágu þeirra sem okkur er annt um.
Við getum dregið úr matarsóun.
Að taka þátt í viðburðum þar sem mat er deilt eða í samfélagslegum lautarferðum, að gefa mat í stað þess að henda honum, að leggja hönd á þéttbýlisgarðrækt sem og að bjóða sig fram í verkefni sem stunda endurlífgandi matarfræðslu geta verið framlög sem hafa jákvæð áhrif í sérhverju samfélagi.
Matur hefur margvísleg flókin áhrif á okkar daglega líf og það hvernig við veljum að neyta hans hefur margvísleg áhrif á heilsu okkar og heilsu náttúrunnar. Stundum getur orðið yfirþyrmandi að hugsa um öll þessi mál en með hverju smávægilegu, daglega vali getum við haft jákvæð áhrif. Með því að helga sér einfaldleika og þakklæti, getum við tekið ákvarðanir varðandi mat sem næra ekki aðeins líkama okkar og huga heldur einnig heiminn sem umlykur okkur.
This article is 6 of 8 created by the Connection Regenerator Project funded by Erasmus + in partnership with Totel.ly (IS) and Mai Bine (RO). / Þessi grein er 6 af 8 búin til Connection Regenerator styrkt er af Erasmus + í samvinna við Totel.ly(IS) og Mai Bine (RO).
Article written by Andreea Ghiban / Grein skrifuð af Andreea Ghiban